Türk futbolunun acı gerçegi...

Ülkemizde futbol oynayan

oyuncuların, sadece

yüzde 6'sı kulüplerin

kendi altyapılarından

yetiştirdiği oyuncular.

Ülkemizde futboldaki büyük  kaos ortamı sürerken, federasyon seçimleri yapılacakken, mahkemelerde şike davaları görülürken, gençlerimiz  unutuldu sanılmasın. Çünkü bizim gençlerimiz herzaman unutulmuştu.

Yıllardır unutulan, tam yetişme çagında kendine güvenemiyen yöneticilerin ''pişsin'' gibi gülünç bir mazeretle başka takımlara gönderilen gençlerimiz, güttikleri yerlerde pişip, yanıp kül olurken onların yerine çogunlukla Avrupa'nın miadını doldurmuş olan futbolcuları tarnsfer edilmiştir.

Yöneticilere en büyük destek maalesef taraftarlardan gelmiştir bu konuda. Kimse gidenlerin, kaybolanların, oynatılmayanların hesabını sormamış bilakis, o gençlerin yerine gelen yaşlı oyuncuları transfer ettigi için yönetimlere tabiri caizsse minnet duymuş, havaalanlarında görkemli karşılamalarla daha oynamadan imparator ilan edilmişlerdir.

Konu ile ilgili olarak geçtigimiz günlerde Türkiye Futbol Federasyonu'nda bir yazı yayınlandı. Ülkemizde ve batıda yapılan uygulamaları karşılaştıran,  bu konudaki istatistikleri degerlendiren ve  herkese faydalı olacagını umdugumuz bu yazıyı sizlerle paylaşmak istiyoruz.

 İŞTE FUTBOLUMUZUN EN ACI GERÇEĞİ!

Taraftarların o kulüpte büyümüş, tesislerdeki çimlerden filizlenmiş oyuncuya bakışı farklı olur hep. Aileden biridir, mahallenin çocuğudur onlar. Kızılsalar da gitseler de yerleri ayrıdır. Onlar da takımı farklı görür, içselleştirir, çoğu zaman bayrak adam olur. Duygusal yönü bir yana, ekonomik ve stratejik açıdan da altyapıdan yetişenler takımın en değerli oyuncularıdır. Kulüplerin özkaynağını oluşturan altyapı oyuncularının, yetiştikleri kulüplere getirisi yüksektir. Barcelona ve Bayern Münih gibi Avrupa devleri altyapısından çıkardığı oyuncuları hem oynatarak hem de satarak gençlik geliştirme programlarından kâr elde ediyor. Kulübün kendi gençlik geliştirme programından çıkardığı bir oyuncu düşük bir mâliyetle kulübü büyük gelir kazandırabiliyor.
 
Türkiye'de ise ibre terse doğru. Altyapıda oyuncu yetiştirmek kulüplerin odaklandığı bir konu olmamakla birlikte altyapıdan gelen oyuncuyu oynatmak bir avantaj değil, sadece bir zorunluluk olarak görülüyor. Futbolla ilgili tüm tartışmalarda Barcelona ve La Masia modeline övgü yağdırılırken, uygulamada tersinin yapılması bir hayli ilginç. Ligimizdeki gençlere verilen süreler ve altyapıya yapılan yatırım seviyesinin düşüklüğü göz ardı edilemez bir gerçek. Türk futbolunun geleceği için gençlik geliştirme programlarının gerçek anlamda hayata geçirilmesi ve gençlere şans tanınması gerekiyor. Bu çözüm hâlâ uygulanabilir gözükmese de borç seviyesi, Millî Takım oyuncu havuzunun darlığı gibi güncel sorunlar,önünde sonunda herkesi bu çözüme yöneltecek.
 
Avrupa Profesyonel Futbol Gözlemcileri Derneği'ne göre altyapı oyuncusu 21 yaşından önce kulübün gençlik geliştirme programında en az 3 sene yer almış oyuncular olarak kabul ediliyor. Bu yüzden Spor Toto Süper Lig'in altyapı profiline baktığımızda 18 yaşından önce transfer edilmiş veya filiz lisanstan itibaren o takımda yer alan oyuncular altyapı oyuncuları sayılıyor.
 
2011-2012 Spor Toto Süper Lig takımları içinde özel bir durumu olan Ankaragücü dâhil, kadrolarda en fazla 4 altyapı oyuncusunun süre bulabildiği görülüyor. Özellikle 21 yaş altı altyapı oyuncularının kadroda sadece kuralları uygulamak için bulunması dikkati çekiyor. Bu sezonunun ilk yarısında takımların kadrolarındaki oyunculara baktığımızda, toplam 51 oyuncunun oynadığı kulübün altyapısından yetiştiğini görüyoruz. Bu oyuncularından sadece 30'u takımlarında süre alabiliyor. Yani ligimizde oynayan oyuncuların sadece yüzde 6'sı kulüplerin kendi altyapılarından yetiştirdiği oyuncular. Toplam alınan süre içindeki oranlarının da çok düşük olduğunu belirtmekte yarar var.
 
Veriler gösteriyor ki, pek çok kulübün kadrosunda dahi altyapı oyuncusu zor bulunurken, kadroda bulunan isimler de süre almakta zorlanıyor. Avrupa kulüplerinden Barcelona ve Bayern Münih gibi örnekler akademilerinden yetiştirilen oyuncuları verimli bir şekilde kullanırken Porto ve Udinese gibi kulüpler altyapısına kattığı genç oyuncuların satışlarından büyük gelir elde ediyor. Türk kulüplerinin gençlik geliştirme programlarının verimliğinin sağlanması için daha çok ilgiye, yatırıma ve en önemlisi de cesarete ihtiyaç var.
 
Kaynak: Türkiye Futbol Federasyonu

Not: Profosyonel kulüplerimizde durum bu kadar vahim olmasına ragmen kendi imkanlarıyla kavrulma savaşı veren amatör takımlarımızın durumuda bundan farklı degil. İmkanları yetersiz olmasına ragmen kulüplerin büyük bir çogunlugu takımlarını taransfer yaparak güçlendirme yolunu seçiyorlar. Bu tarnasferlere amatör olmasına ragmen az yada çok bir para ödeniyor.
Dileriz ki, hatta teklif ederiz ki amatör kümelerdeki kulüplere kendi yetiştirdigi oyuncularla oynama hususunda bir kota koyulsun ve  her sene birkaç genç takımda yer alabilsin. Kaldıki bu sene uygulanan sistemle ligi bitmiş amatör futbolcuların, ligi yeni başlayacak olan 2. amatör ligde oynamalarına izin verilerek amatör gençlerin yolu dahada bir kapatılmış oldu. Bu transfer politikası aslında kulüpler arasında ekonomisi daha iyi olan kulüpler lehine  yeni bir dengesizlik oluşturdu.
Türk futbolunun dünya sıralamasındaki yeri bu şartlar altında ileri gidemiyecegine göre çözüm yolu bu işte başarılı olan ülke ve kulüpleri örnek alarak net ve uygulaması zorunlu  olan kurallar koyarak gençlerimize imkan tanınmasıdır. Her ülkenin ekonomide, sanayide, egitimde, tarımda vs. alanlarda oldugu gibi sporda da futbolda da kurtluşunun kendi özkaynakları ile olacagını, çok egitimli, çok bilgili, çok tecrübeli, çok ünvanlı, yöneticilerimize hatırlatmak isteriz.

www.kemahspor.com

Yorumlar